Jerzy Sawka w Gazecie Wyborczej z dumą oświadcza że zrywa ze "świąteczną tradycją". Najlepszym wyznacznikiem tego, co się kryje w umyśle Sawki pod tymi słowa, jest pewien wymowny fakt. W tekście ani razu nie padają słowa "Boże Narodzenie".
Czytając artykuł stworzony przez redaktora GW, by "przerwać ten zaklęty krąg" odczuwam pewnego rodzaju satysfakcję. To jednak miło przeczytać że Sawka zrywa z imitacją świąt Narodzenia Jezusa Chrystusa.
"Wyzwoliłem się ze świątecznego terroru. Nie będzie żadnej wigilii, nie będzie lepienia pierogów z kapustą. Żadnych prezentów nie chcę i sam ich nie dam - pisze Jerzy Sawka"
Szkoda tylko że nazywa to "świąteczną tradycją". Mimo wszystko uznaję to za wyraz ignorancji, nie złej woli. Dla Sawki Narodzenie Jezusa Chrystusa (te słowa nie padają) to jedynie "przedświąteczna krzątanina, tysiące ludzi w sklepach, poszukiwania prezentów, stanie w kolejkach, sprzątanie w domu, dylematy z wybieraniem podarunków" itp.
A Sawka jak mówi "już swoje odfajkował". Wzdycha z ulgą wspominając to wszystko z czym zerwał:
"Uf, nie muszę łazić po sklepach. Nie będę trzymał w wannie tego nieszczęsnego karpia. Nie będę odtwarzał z CD kolęd, których pełnych słów nie znamy, a jedynie pierwsze zwrotki i refreny. Nie będę stroił choinki a przede wszystkim nie będę się stresował."
A z Kościołem, Bogiem, adwentem, tradycją katolicką? Nie, z tym "Wyborcza" nie musi zrywać. W końcu w tym tekście pada to co jest według Sawki najważniejszym zadaniem świątecznym: "Skonsumować obowiązkowy rytuał."
